Ünlü Fransız müellif Albert Camus 4 Ocak 1913 yılında Cezayir’de dünyaya geldi. Cezayir Üniversitesi’nde sürdürdüğü ideoloji tahsilini sıhhat nedenleriyle yarıda bıraktı. 1938’de Paris’e gitti, birinci yapıtları Karşıtı ve Yüzü ve Düğün bu periyotta yayımlandı. Edebiyat dünyasına asıl girişini, 1942’de yayımlanan Yabancı isimli romanı ve Sisifos Söyleni başlıklı felsefi denemesi belirledi.
Birbirini tamamlayan bu iki yapıtta, varoluşçu izler taşıyan “saçma” ideolojisini geliştirdi. Başkaldıran İnsan, Yaz, Sürgün ve Krallık isimli yapıtlarıyla hem edebiyat hem de fikir alanlarında yetkinliğini kanıtladı. Memnun Mevt ve Birinci Adam isimli romanları vefatından sonra yayınlandı.
Fransız müellif ve filozof Albert Camus, 109 sene evvel doğdu. Müellifin dünya edebiyatına mal olan yapıtları günümüzde bile en çok okunan kitapların başında gelmektedir. Zira Albert Camus, ne öğrendiyse futboldan öğrendi.
Bu kelamlar onun…
“Hayatta ne öğrendiysem futboldan öğrendim; Zira top hiçbir vakit beklediğim köşeden gelmedi.”
Yazarlıktan evvel kalecilik yapan daha sonra muharrir olan romanlar yazan Camus, dünya ve Fransız edebiyatı için eşsiz bir müellif ve filozoftur.
Albert Camus’nun babası Alsace’lı fakir bir emekçiydi, annesinin okuma-yazması yoktu. Babası 1’inci Dünya Savaşı’nda cephede öldü. Yoksulluk ve acılarla dolu bir hayat sürdü. Denemelerinden oluşan ve 1963’te basılan birinci kitabı Zıddı ve Yüzü’nde bu devirde yaşadıklarını anlattı.
1918’de ilkokula başladı. Öğretmeninin yardımıyla burs kazanarak 1923’te liseye yazıldı. Yüzme, boks üzere sporlarla uğraştı. 1930’da vereme yakalanınca sporu bırakmak zorunda kaldı.
Cezayir Üniversitesi’nde ideoloji kısmına yazıldı. 1934 yılında evlendi. İki yıl sonra boşandı. 1936’da yüksek tahsil diplomasını aldı. Üniversitede kalıp bilimsel meslek yapmayı amaçlıyordu. Ama hastalığı müsaade vermedi. 1930’larda Fransız düşünürlerin kitaplarını okumaya başladı.
Cezayir’deki genç solcu aydınlar ortasına katıldı. 1934-1935 ortasında Komünist Partisi üyesi oldu. Personel Tiyatrosu için oyunlar yazdı, yönetti. 2’nci Dünya Savaşı’ndan evvel Alger Republicain gazetesinde başyazarlık, yayın direktör yardımcılığı, siyaset muhabirliği yaptı, kitap tenkitleri yazdı.
Kabilya bölgesindeki Müslümanların meselelerini inceleyen bir yazı dizisi hazırladı. Akabinde 1940’ta Paris’e yerleşti. Paris’te günlük Combat gazetesinin yayın direktörü oldu.
İlk roman: Yabancı…
Gazetecilikle ilgisini kesip, kitaplarına döndü. Birinci romanı “Yabancı” 1942’de yayınlandı. İkinci romanı “Veba” 1947’de basıldı. Bu eser, Camus’nun fikrinin temelini yansıtır. Romandaki bireyler, veba salgınına karşı verdikleri savaşta başarısız olacaklarını bile bile yılmadan çalışır. Camus, insanın bedelini ve beşerler ortası kardeşliği, amansız bir hastalığın perde önünde anlatır. 2’nci Dünya Savaşı’ndan sonra yalnız Fransa’da değil, Avrupa ve tüm dünyada kendi jenerasyonunun sözcüsü, sonraki nesillerin yol göstericisi oldu.
Sayfa: 112
İnsanın kendisine yabancılaşması
Özellikle insanın kendisine yabancı bir kainattaki yalnızlığı, bireyin kendisine yabancılaşması, kötülük, her şeyin mevtle sona ereceğini bilmenin yarattığı buhran üzere hisleri ele aldı. Savaş sonrasında aydınların içine düştüğü yabancılaşma ve düş kırıklıklarını tüm detaylarıyla yansıttı.
Liberalizm ve hümanizm
Çağdaşlarının nihilizme kapılmasını anladı ve hak verdi ancak doğruluk, ılımlılık, adalet üzere kıymetleri savunmanın gerekli olduğunu da belirtti. Hem Hıristiyanlığın hem Marksizmin katı istikametlerini reddeden liberal bir insancılığın temellerini çizdi.
1957’de Nobel Edebiyat Ödülü’nü aldı. 1960’ta yayıncısı Gallimard ile birlikte geçirdiği bir araba kazasında hayatını yitirdi.
