Evlenerek Türkiye’den Arjantin’e giden ve yıllarca vatan hasreti çeken 85 yaşındaki Raşel Kazes’in hasreti bitti.
Kökeni, İspanya’dan Osmanlı topraklarına göçen Sefarad Musevilerine dayanan Kazes, 16 yaşındayken eşiyle Arjantin’e gitti. O günden bu yana Türkiye’yi ziyaret edemeyen, kendi isteğiyle Arjantin kimliği de almayan Kazes’in en büyük hayali gerçek oldu.
DUYGU DOLU ANLAR YAŞADI
Türk pasaportuyla geldiği ülkesinde İstanbul’dan sonra eşi Naftali Kazes ile evlendiği Gelibolu’ya ulaşan Kazes, his dolu anlar yaşadı. Gelibolu’da tahsilin gördüğü Namık Kemal Ortaokulunu ziyaret eden Kazes, akabinde ilçe kaymakamlığına geçti.
Daha sonra iskeledeki bir restoranda öğlen yemeği yiyen aile, Marmara Denizi’nin eşsiz maviliği ile etrafındaki görüntüyü izleyip bu anları cep telefonları ile çektikleri fotoğraflarla ölümsüzleştirdi. Gelibolu’da oturdukları meskenin sokaklarında dolaşan Raşel Kazes, akabinde kordon uzunluğuna inip “kara kaldırım” olarak nitelediği yollara 69 sene sonra yine bastı.
TARİFSİZ HİSLER YAŞIYORUM
Kazes, yıllar sonra Türkiye’ye tekrar gelmekten ve Gelibolu’nun havasını solumaktan tarifsiz memnunluk yaşadığını söyledi.
Çok uzun müddet vatan hasreti çektiğini belirten Kazes, “Türkiye’yi çok özledim. Ortadan geçen bu uzun yılların akabinde 5 yaşında geldiğim Gelibolu’ya 69 yıl sonra geldim. Kara kaldırımda yürüyorum. Çok hisliyim, hissettiklerim tarifsiz, anlatamıyorum.” dedi. Kazes, çocukluk yıllarında Gelibolu’nun şimdi bu kadar büyük bir ilçe niteliğine bürünmediğini, küçük bir köy havasında olduğunu anlattı.
Evinden çıkıp bazen ailesiyle bazen de tek başına iskeleye gerçek tıpkı kara kaldırımda yürüyüp görüntüyü seyrettiğini, hoş havalarda avdan dönen balıkçıların ağları temizlemesini izlediğini aktaran Kazes, “Aynı manzaralar 69 yıl sonra tekrar gözümde canlandı. Gelibolu çok büyümüş, adeta bir küçük kent olmuş. Ben küçükken burası köy üzereydi. Çok insan yoktu. Yaşayanlar birbirlerini tanır ve severdi. Çok hoş yıllarım geçti burada. Her anım hafızamda. Yine yaşıyor üzereyim. Bugün tek başıma konutumuzun olduğu sokağa gittim ve buldum. Okuluma gittim. İki katlıydı eksiden, yıkılıp yenisi yapılmış çok çağdaş olmuş. Her şey çok hoş. Havası, suyu çok hoş memleketimizin.” dedi.
EŞİNİ İKİ YIL EVVEL KAYBETTİ
Raşel Kazes, iki yıl evvel kaybettiği eşi Naftali Kazes’le 16 yaşında dünyaevine girdiğini, memnun bir ömür sürdüklerini belirtti. Arjantin’e gittikten sonra Türkiye’ye çok gelmek istediğini fakat bunun bir türlü mümkün olmadığını lisana getiren Kazes, “Eşimle buraya çok sefer gelmek istedik. Bir defa çok ümitlendim fakat eşim rahatsızlandığı için tekrar olmadı. Alzaymır olduktan sonra onu bırakıp gelemedim. Buraları onun da görmesini isterdim lakin iki yıl evvel kaybettik. Burada olduğumu hissettiğine eminim. Kızım ve oğlumun kızı olan torunum ile tekrar geldim. 69 yıl sonra yeniden Gelibolu’dayım. İnşallah seneye yeniden gelmek istiyorum. Bu defa yanıma iki oğlumu ve erkek torunlarımı alıp geleceğim. Onlara da burayı göstereceğim. Bugünleri gördüğüm için şükürler olsun. Yine kimliğime ve pasaportuma kavuştuğum için çok memnunum. Bana bu yardımlarda bulunanlara takviye verenlere şükranlarımı sunarım.” dedi.
Kazes, kızı Silvia ve torunu Cinthia Kazes ile Gelibolu’nun akabinde doğduğu yer olan İzmir’in Bergama ilçesine gideceklerini, akabinde İstanbul’a geri dönerek Türkiye’den ayrılacaklarını kelamlarına ekledi.
